ทศชาติชาดก เรื่องสุวรรณสาม ผู้ยิ่งด้วยเมตตาบารมี ตอนที่ 4
ชีวิตของผู้คนทั้งสองหมู่บ้านนี้ ล้วนมุ่งดำรงชีพด้วยสัตว์ทั้งหลายทั้งเล็กและใหญ่ และสิ่งของที่ได้มาจากป่า วันแล้ววันเล่าที่เขาต้องสะพายถุงสัมภาระ ในมือมีธนูเข้าสู่ป่า แสวงหาเหล่ามฤคและสัตว์ป่านานาชนิด
ผลพลอยได้ของการทำใจหยุดนิ่ง
นับจากกลับจากพนาวัฒน์ในครั้งนั้น ความสำเร็จและอุปสรรค ก็เข้าแถวมาทดสอบกำลังใจ ชักชวนให้หลงในโลกธรรมแปด แต่ขอโทษ...ทำอะไรลูกไม่ได้ เพราะลูกมีครูดีใน DMC ส่งคำสอนตรงถึงบ้านได้ตลอด 24ชั่วโมง เวลาเจออุปสรรค ไม่ว่างานจะยากเพียงใด ลูกจะนั่งสมาธิก่อนลุย สิ่งที่ตามมา คือ บารมีที่เพิ่มขึ้น แม้จะเหนื่อยมาก แต่พอลูกนึกถึงพระเดชพระคุณหลวงพ่อ ก็จะมีแฮงใจ๋
จุดจบของผู้ก่อเวร
ในกาลไหนๆ เวรย่อมไม่ระงับด้วยการจองเวร เวรทั้งหลายย่อมระงับด้วยการไม่จองเวร นั่นเป็นธรรมเก่า
จดหมาย จาก...พระภิกษุ ผู้เป็นต้นเรื่องของ “แก้วกลางดอย”
พระศุภชัย คณสกฺโก (ศุภชัย พยุงจำปี)
เทิดพระคุณครู 2 (ร.ร.บ้านตะวันจาก)
โครงการ “เทิดพระคุณครู เรียบเรียงเกินร้อย รับทุนเกินล้าน” จึงเป็นอีกกิจกรรมหนึ่งที่ทำให้เด็กดี V-Star ทั้งตัวเล็ก และตัวใหญ่ของโรงเรียนแห่งนี้ กล้าคิด กล้าพูด กล้าทำ และตั้งใจที่จะออกไปขอความรู้จากผู้ใหญ่ใจดีกันทั้งโรงเรียน ด้วยความเบิกบานกันสุดๆ
แม่ พระคุณแม่ เรื่องของแม่ทำคลอด
บทความ และเพลงเพราะๆ ซึ้งๆ ของแม่อยู่ที่นี่แล้ว
"บะหมี่กึ่งสำเร็จรูป" เมนูด่วนของชาวหอที่ต้องสร้างสรรค์
ไม่ได้ตั้งใจ(ผิว)ดำ
เกือบจะพลาดขบวน เพราะนั่งธรรมะไม่สม่ำเสมอ
จริงหรือไม่ที่มูลนิธิธรรมกายบุกรุกป่าสร้างวัดตามวนอุทยานแห่งชาติ
ผู้บังคับบัญชาในกองอุทยานแห่งชาติ กรมป่าไม้ ท่านอยากให้เจ้าหน้าที่พิทักษ์ป่าทุกคนเป็นคนดีมีคุณธรรม จึงมาขอให้หลวงพ่อช่วยอบรมศีลธรรมให้เจ้าหน้าที่พวกนี้
แม้มืดตื้อมืดมิด ก็มีสิทธิเข้าถึงธรรม
ไม่ว่าจะเห็นหรือไม่เห็นอะไร ลูกก็ขอแค่ให้ได้นั่งสมาธิ ไม่ยอมขาดเลย จนวันหนึ่งเหมือนลูกตกลงเหว แม้จะตกใจมาก แต่ยังครองสติได้ อยู่ในสภาวะที่พึงพอใจ สักครู่ลูกก็เห็นดวงสว่างเหมือนพระอาทิตย์ ขนาดเท่าฟองไข่ มีแสงสว่างอยู่ที่กลางท้อง ขณะนั้นความสุขก็พรั่งพรูแบบพูดไม่ออกบอกไม่ถูกเป็นความสุขที่ไม่มีความทุกข์เจือปน เหมือนเอาความทุกข์ออกจากตัวไป กองไว้หน้าบ้าน
